'Brillantly haunting'

Dat is een van de krantencommentaren op de binnenkant van de kaft. En niets is minder waar. Het boek is beklemmend vanaf bladzijde één en dat gevoel laat je nooit meer los. Een dystopie waardig, schotelt het je een benauwende wereld voor van autoritaire macht, ontmenselijking, geweld ... Hoe kom je dan doorheen zo'n boek?
Je ervaart de niet-aflatende strijd van een kranige moeder voor haar vier kinderen, de jongste nog een peuter. En de speciale stijl: geen tijd voor spaties tussen de dialogen - enkel af en toe een witregel naar de volgende stap in het verhaal - en een overvloed aan de meest creatieve metaforen, hun schoonheid doet in deze context haast pijn.
Een boek als een stomp in de maag, en tegelijk als een esthetische ervaring. Je moet het als schrijver maar doen!