Geniaal en cynisch …
Van bij het begin doet ze me meteen glimlachen, de 102 jarige rebelse dame die de buurman in de kont schiet om een jong verliefd koppel de kans te bieden te vluchten van een jaloerse en agressieve ex-partner. Ze geeft het jonge koppel dan ook nog eens al haar spaarcenten mee en lacht de politie toe wanneer die haar komt ophalen.
Wat volgt is een afwisseling in wervelende hoofdstukken tussen de ondervraging door de politie-inspecteur Ventura en een terugblik op het leven van Berthe, Mamie Luger: bekentenissen, biecht, zwarte weduwe en in de kelder begraven nazi’s …Speurders graven letterlijk haar kelder leeg en Ventura graaft in zijn ondervraging naar de waarheid, wat een leesplezier deze gesprekken. En ondanks de verschillende moorden die ze bekend, voel ik sympathie voor Berthe die een ruw, eenzaam leven heeft geleid en niet is gespaard gebleven van vele bedreigingen. Bedreigingen die anno 2024 nog steeds pijnlijk actueel zijn, discriminatie, liefde, onderdrukking, haat, ontrouw, oorlog, …
Dit boek ontroert en is ook ontzettend grappig. Berthe is een verrassend moderne en onafhankelijke vrouw, die ondanks de schijn, leeft trouw aan haar waarden; loyaliteit, openheid, trouw in liefde en vriendschap. Mamie Luger is meer dan een literair personage, ze is een symbool en Ventura een professional en mens. Wat het boek poëtisch, realistisch, cynisch en meeslepend maakt.
