een verdrietig sprookje voor volwassenen

Toen ik het boek zag, dacht ik eerst dat het een kinderboek was...door de tekeningen op het kaft en in het boek.

Deze Koreaanse schrijver weet je van blz.1 nieuwsgierig te maken naar elke volgende pagina.

Het is geen grappig hondenverhaaltje, integendeel.

Het is geschreven alsof het was verteld door de hond zelf.

Ik werd in het verhaal gezogen, een hard beeld en realistische schets van hoe een hondenleven kan zijn in Korea.

Sober en eenvoudig geschreven; en juist daarom kon ik me bij elk hoofdstuk alles filmisch voorstellen.

Dit boek zal ik zeker bij noteren op mijn lijstje van 'ooit nog eens te herlezen boeken'......